آشنایی با نحوه تولید عرقیات گیاهی

استفاده از گیاهان دارویی، تاریخی بسیار کهن دارد. گیاهان دارویی از ارزش و اهمیت خاصی در تأمین بهداشت و سالمت از لحاظ پیشگیری و درمان بیماریها برخوردار بوده و هستند. گیاهانی که دارای صفات زیر باشند، گیاه دارویی، نامیده میشوند.

در پیکر این گیاهان مواد ویژهای به عنوان مواد مؤثر یا متابولیت های ثانویه ساخته و ذخیره میشوند که برای مداوای برخی از بیماریها مورد استفاده قرار میگیرند. مواد مذکور طی فرایندهای ویژه و پیچیده بیوشیمیایی و به مقدار بسیار کم (به طور معمول کمتر از یک درصد وزن خشک گیاه)، ساخته میشوند.
اغلب ممکن است اندام ویژهای چون ریشه، برگ، ساقه، گل، میوه بیشترین مواد مؤثر را داشته باشد، بنابراین همیشه نمی توان کل گیاه را منبع ماده دارویی ویژهای دانست.

تولید عرقیات به روش سنتی

در روش سنتی که هنوز هم بسیاری از کارگاه ها به این روش فعال هستند، دیگ های مسی بزرگ لبریز از گل و آب بر روی آتش قرار می گیرند و بخار حاوی گلاب از لوله های مخصوصی از دیگ خارج و وارد محیط سردی که معمولا استخر آب سرد است می شود. با عبور بخار از محیط سرد، تقطیر صورت گرفته و بخار تبدیل به مایع که همان گلاب است می شود و در ظرف های مخصوصی ذخیره می شود.

برای آشنایی با روش سنتی تولید عرقیات گیاهی و زمان آن مقاله فصل گلاب گیری کاشان را مطالعه کنید. 

تولید عرقیات به روش صنعتی

در عرقیات گیری با روش صنعتی، دیگ های تقطیر بزرگ پر از گل و گیاه شده و به صورت اتوماتیک گلاب و عرق مورد نظر به دست می آید. اساس تولید عرقیات گیاهی بر مبنای اصول یاد شده در تولید گلاب می باشد. غلظت عرقیات گیاهی تولید شده بستگی به میزان گیاه داخل ظروف عرق‌گیری و میزان آبی دارد که برای جوشاندن گیاه بکار می رود.

در کل عرقیات گیاهی که به روش سنتی و با دیگ های سمتی تولید می شوند دارای کیفیت بسیار بالاتری هستند مخصوصا اگر عرقیات شده با دیگ های مسی تولید شده باشند.
در ضمن عطر و عصاره گیاه در تولید عرقیات به روش سنتی کاملا به عرق گیاهی منتقل می‌شود.